Autor-Archive: Prosveta Pl

Instynkty są wspaniałymi siłami życia. Jeśli próbuje się je tłumić, nie udaje się to i następuje przy tym wyczerpanie. A jeśli się udaje, to nie jest wcale lepsze, bo sprawia, iż wysychają w kimś źródła życia. A więc jak opanować swoje instynkty? Karmiąc wyższy ideał, ponieważ jest najlepszym przekaźnikiem energii. Odkąd umieszczamy wysoki ideał w naszym sercu, w naszej duszy, nasze energie są przez niego przyciągane, on je przyjmuje i nadaje im inny kierunek, kierunek ku górze.

Pytacie następnie jaki proces czyni tę transformację? Nie ma potrzeby żeby to wiedzieć. Kiedy jemy nie musimy znać szczegółów tego procesu transformacji, które zachodzą najpierw w jamie ustnej, potem w żołądku, a następnie w jelitach, ale czujemy iż otrzymaliśmy siłę. To samo jest z wyższym ideałem: jeśli go wspieramy przez najlepsze myśli, najlepsze uczucia i najlepsze pragnienia, on przemienia nasze popędy instynktów i energie wytwarzane przez tę przemianę i one podtrzymują z kolei nasze życie psychiczne, życie duchowe i nasze życie fizyczne także, bo nic nie jest w nas oddzielone.

Instynkty są wspaniałymi siłami życia. Jeśli próbuje się je tłumić, nie udaje się to i następuje przy tym wyczerpanie. A jeśli się udaje, to nie jest wcale lepsze, bo sprawia, iż wysychają w kimś źródła życia. A więc jak opanować swoje instynkty? Karmiąc wyższy ideał, ponieważ jest najlepszym przekaźnikiem energii. Odkąd umieszczamy wysoki ideał w naszym sercu, w naszej duszy, nasze energie są przez niego przyciągane, on je przyjmuje i nadaje im inny kierunek, kierunek ku górze.

Pytacie następnie jaki proces czyni tę transformację? Nie ma potrzeby żeby to wiedzieć. Kiedy jemy nie musimy znać szczegółów tego procesu transformacji, które zachodzą najpierw w jamie ustnej, potem w żołądku, a następnie w jelitach, ale czujemy iż otrzymaliśmy siłę. To samo jest z wyższym ideałem: jeśli go wspieramy przez najlepsze myśli, najlepsze uczucia i najlepsze pragnienia, on przemienia nasze popędy instynktów i energie wytwarzane przez tę przemianę i one podtrzymują z kolei nasze życie psychiczne, życie duchowe i nasze życie fizyczne także, bo nic nie jest w nas oddzielone.

Dlaczego tak dyskutować na temat istnienia lub nie istnienia Boga? To jest niepotrzebne. W rzeczywistości sprawa przedstawia się bardzo prosto; dla niewierzących jest pewne, iż Bóg nie istnieje. Dlaczego? Ponieważ zależy od człowieka czy rzeczy istnieją dla niego czy nie. Oto ktoś kto śpi: nawet jeśli zgromadzi się wszystkie skarby świata wokół jego łózka, jeśli nie jest świadomy to jakby nic nie miał.

Ileż istot ludzkich jest jakby zanurzonych we śnie nieświadomości! Mędrcy, Wtajemniczeni – ponieważ są rzeczywiście obudzeni – widzą wspaniałości, które ich otaczają i są uradowani; inni mają takie same bogactwa wokół siebie i w sobie, ale ich nie widzą, nie czują ich. Wszystko zależy więc od stanu świadomości. Kiedy jest się obudzonym niektóre rzeczy stają się rzeczywistością ale w chwili kiedy się zasypia, one znikają. Tak samo jest z istnieniem Boga: ktoś, kto zasnął nie czuje Go i utrzymuje iż On nie istnieje ale gdy się obudzi poczuje, że Bóg jest żywy wokół niego i w nim.

Jeśli czujecie iż wasza odporność psychiczna osłabia się, nie mówcie że to minie. Może to rzeczywiście minąć, ale bardziej rozważne jest szybko zareagować robiąc coś: na przykład pójść podlewać kwiaty, powiedzieć komuś dobre słowo lub przynieść komuś jakiś przedmiot, którego on potrzebuje i który sprawi mu przyjemność, pozbierać walające się papierki lub puste butelki, usunąć kamienie lub resztki szkła na drodze itp. i starajcie się przede wszystkim wykonać te czynności świadomie z chęcią nadania innego kierunku przenikającym was negatywnym prądom. Każdy mały gest wykonany ze starannością, szczerością i miłością będzie każdorazowo jak stworzenie światła, które przepędzi ciemność lub jej nie pozwoli w was wniknąć i spowodować waszej destrukcji.

Gdy czujecie iż tracicie radość, miłość, spokój, nadzieję, wiarę, oto jest jeszcze jedna metoda: napiszcie słowa: „pokój, miłość, radość…” na kartce papieru, weźcie ją potem do ręki lewej, a następnie podnosząc prawą rękę do nieba starajcie się pochwycić dobre prądy, które niosą te błogosławieństwa. Gdy poczujecie iż uchwyciliście jeden z nich, skoncentrujcie się mocno, potem połóżcie prawą rękę na splocie słonecznym aby was ten prąd przeniknął.

Moc stwórcza istoty ludzkiej znajduje się o wiele wyżej niż jej poziom zwyczajnej świadomości. Ona przejawia się jako zdolność zgłębiania rzeczywistości ją przewyższających, uchwycenia tam elementów i ich odtwarzania w materii. Stwarzać to przekraczać i przewyższać samego siebie. Bo nawet dla wielu artystów akt tworzenia pozostaje dziedziną instynktu: nakłonieni są do wyrażania, i to wszystko; ale wyrażanie nie jest jeszcze tworzeniem. Wszyscy artyści, którzy nie podejmują wysiłku wzniesienia się do rejonów wyższych duszy i ducha nie mogą wywierać dobrego wpływu na tych, którzy ich oglądają, słuchają lub czytają.

Studiujcie dobrze stany, które rodzą w was oglądane dzieła sztuki lub towarzyszące myśli, gdyż to obcowanie z nimi nie pozostaje nigdy bez konsekwencji. Czy tego chcecie czy nie związujecie się z waszymi autorami i oni pociągają was za sobą w drogę, którą przeszli przed wami. Wówczas to sztuka dobrze rozumiana może być najlepszą pedagogiką. Jeśli artyści potrafią wznieść się do świata boskiego, do szczytu ich człowieczeństwa, elementy wnoszone w tym wzlocie duchowym nie tylko kontynuują pracę w nich samych, lecz sprawiają też dobroczynne przemiany w całym świecie.

To co szkodzi naszej współczesności to te ciągłe działania, ta gorączka w której ludzie żyją i która ostatecznie powoduje szkody w naszym organizmie fizycznym i naszej psychice. Coraz częściej słyszy się jak ludzie się skarżą: „Jakiż jestem zmęczony!” Jednak mimo tego kontynuują bieganie na prawo i na lewo. Dobrze jest chcieć być aktywnym ale by pozostać aktywnym bez wyczerpania trzeba umieć się odprężyć. Jak? Starając się ten przyspieszający rytm przerwać, który czyni z nich wprawione w ruch maszyny których motoru nie można zatrzymać. Istnieje na to bardzo prosta metoda.

Kilka razy w ciągu dnia zatrzymajcie się chociaż na minutę, pomyślcie o kimś lub o czymś, co kochacie, co was załagodzi, zainspiruje, doda wam odwagi. Jeśli możecie zatrzymajcie się także w jakimś spokojnym miejscu, wyciągnijcie się leżąc płasko na brzuchu na łóżku lub na podłodze na dywanie, rozluźnijcie ramiona i ręce i pozwólcie się unieść jak byście dryfowali po oceanie światła w bezruchu, nie myśląc o niczym innym niż o świetle… Zaledwie po jednej lub dwóch minutach wstaniecie odprężeni.

Być może macie rodziców, przyjaciół, nie zgadzających się z drogą duchową, którą zdecydowaliście się podążać. Do was należy sposób w jaki będziecie z nimi postępować. Nie izolujcie się, nie przerywajcie relacji z nimi, ani nie odmawiajcie rozmów z nimi; próbujcie tylko dać im do zrozumienia dlaczego wybraliście tę drogę. Nie trzeba prawić im morałów, ani prowadzić długich dyskusji; postępujcie tylko bez zarzutu i od czasu do czasu w rozmowie lub przy okazji jakiegoś zdarzenia przemyćcie kilka słów, które im odkryją iż wasz nowy kierunek pozwala wam czegoś się dowiedzieć, coś zrozumieć. Nawet jak zaprotestują albo sprawią wrażenie że nie słyszą myśli, którą sformułowaliście pozostawi w nich dobroczynny ślad.

Weźcie na serio tę radę inaczej czy wiecie co ryzykujecie? Ci ludzie opuszczą kiedyś ziemię, ale ich dusze pozostaną żywe i będą kontynuować zamiar odwrócenia was od ideału próbując podsuwać w was myśli przedstawiające ich argumenty. Być może uda im się rozniecić w was wątpliwości: wy będziecie wierzyć iż wychodzą one od was i skończy się to waszą kapitulacją.

Nawet jeśli nie mają wiedzy naukowej o składzie i funkcjonowaniu krwi wszyscy ludzie wiedzą iż jest ona synonimem życia. Krąży ona w naszym ciele poprzez liczne arterie, żyły, naczynia włosowate i od głowy do stóp nawadnia cały nasz organizm. To ona otrzymuje materiały odżywcze pochodzące ze strawionego pożywienia i zbiera materiały zbędne. Składa się z krwinek czerwonych, które rozprowadzają tlen z płuc do wszystkich komórek ciała i które doprowadzają później dwutlenek węgla do płuc, jak również białych ciałek krwi, które niszczą absorbując mikroorganizmy szkodliwe dla zdrowia.

Krew jest więc tym niezbędnym płynem życia. Ale jest życie i życie: jest życie zdrowe, mocne, tryskające i życie anemiczne, chorowite, zatrute różnymi substancjami trującymi, które człowiek wprowadza do swego organizmu, ponieważ nie wie on jak rozwijać te dwie najważniejsze dla niego aktywności: oddychanie i odżywianie. Jeśli chcecie oczyszczać waszą krew aby uczynić z niej prawdziwy czynnik regeneracji, rozpocznijcie od sprawdzenia sposobu oddychania i odżywiania.

Prawo swobodnego wyrażania jest z pewnością dla obywateli krajów demokratycznych nabytkiem niezbędnym. Ale do jakiego punktu można stosować w praktyce to prawo? Czy zasługują na miano myślicieli i artystów osoby, które przyznały sobie prawo, by siać wokół siebie problemy? Sądzą iż są uprawnieni do wyrażania swoich myśli, uczuć, potrzeb nawet najbardziej drażliwych bez zajmowania się efektami, że to może mieć wpływ na niektórych bardziej słabych ludzi, ulegających sugestii. A więc nie, bo trzeba ostrzec wszystkich tych, którzy przez swoje słowa, swoje pisma, swoją twórczość wywierają w społeczeństwie wpływ. Mają oni szczęście bycia wolnymi ale wolność nie jest celem samym w sobie a ich zadaniem jest zastanowić się nad efektami ich dzieł wytwarzanych dla innych. Nawet jeśli są niewinni w oczach sądu ludzkiego, sąd boży skarze ich surowo.

Każdy powinien się posługiwać swoimi darami aby oświecać innych, budzić w nich miłość, wiarę, nadzieję, pragnienie polepszenia. Jeśli nie są świadomi swojej odpowiedzialności, nie tylko będą ukarani ale w następnej inkarnacji będą pozbawieni tych darów.

Ruchy, które wykonujemy ręką lub tylko palcem, ale szczególnie kciukiem wpływają na naszą psychikę. Istnieje na to wiele ćwiczeń, ale byłoby już dobrze gdybyście przyzwyczaili się do dwóch lub trzech ćwiczeń.

Kiedy czujecie iż opanowuje was znużenie zamknijcie prawą dłoń odsuwając kciuk obracajcie nim w prawo i w lewo potem poruszajcie kciukiem od dołu do góry.

Żeby uruchomić waszą wolę podjęcia pracy, zacznijcie od zaciskania pięści żeby uczynić się panem wszystkich sił, które się ma do swojej dyspozycji. Trzymajcie zawsze kciuk na zewnątrz podwinięty na palcach, nie wprowadzajcie nigdy do pieści.

Trzeci ruch pomoże wam opanować w was energie i nadać wam dobry kierunek: kciukiem i palcem wskazującym lewej ręki dotykajcie jeden po drugim palce prawej ręki, lekko naciskając od dołu do góry.

Trzeba na poważnie wziąć te ćwiczenia z pozoru mało znaczące, ale tak ważne dla naszego życia psychicznego. To cały wszechświat jest obecny w naszych rękach. One posiadają pewien rodzaj przełączników, które mogą nas włączyć w komunikowanie z siłami natury jak też z hierarchiami anielskimi.