Moc stwórcza istoty ludzkiej znajduje się o wiele wyżej niż jej poziom zwyczajnej świadomości. Ona przejawia się jako zdolność zgłębiania rzeczywistości ją przewyższających, uchwycenia tam elementów i ich odtwarzania w materii. Stwarzać to przekraczać i przewyższać samego siebie. Bo nawet dla wielu artystów akt tworzenia pozostaje dziedziną instynktu: nakłonieni są do wyrażania, i to wszystko; ale wyrażanie nie jest jeszcze tworzeniem. Wszyscy artyści, którzy nie podejmują wysiłku wzniesienia się do rejonów wyższych duszy i ducha nie mogą wywierać dobrego wpływu na tych, którzy ich oglądają, słuchają lub czytają.

Studiujcie dobrze stany, które rodzą w was oglądane dzieła sztuki lub towarzyszące myśli, gdyż to obcowanie z nimi nie pozostaje nigdy bez konsekwencji. Czy tego chcecie czy nie związujecie się z waszymi autorami i oni pociągają was za sobą w drogę, którą przeszli przed wami. Wówczas to sztuka dobrze rozumiana może być najlepszą pedagogiką. Jeśli artyści potrafią wznieść się do świata boskiego, do szczytu ich człowieczeństwa, elementy wnoszone w tym wzlocie duchowym nie tylko kontynuują pracę w nich samych, lecz sprawiają też dobroczynne przemiany w całym świecie.

To co szkodzi naszej współczesności to te ciągłe działania, ta gorączka w której ludzie żyją i która ostatecznie powoduje szkody w naszym organizmie fizycznym i naszej psychice. Coraz częściej słyszy się jak ludzie się skarżą: „Jakiż jestem zmęczony!” Jednak mimo tego kontynuują bieganie na prawo i na lewo. Dobrze jest chcieć być aktywnym ale by pozostać aktywnym bez wyczerpania trzeba umieć się odprężyć. Jak? Starając się ten przyspieszający rytm przerwać, który czyni z nich wprawione w ruch maszyny których motoru nie można zatrzymać. Istnieje na to bardzo prosta metoda.

Kilka razy w ciągu dnia zatrzymajcie się chociaż na minutę, pomyślcie o kimś lub o czymś, co kochacie, co was załagodzi, zainspiruje, doda wam odwagi. Jeśli możecie zatrzymajcie się także w jakimś spokojnym miejscu, wyciągnijcie się leżąc płasko na brzuchu na łóżku lub na podłodze na dywanie, rozluźnijcie ramiona i ręce i pozwólcie się unieść jak byście dryfowali po oceanie światła w bezruchu, nie myśląc o niczym innym niż o świetle… Zaledwie po jednej lub dwóch minutach wstaniecie odprężeni.

Być może macie rodziców, przyjaciół, nie zgadzających się z drogą duchową, którą zdecydowaliście się podążać. Do was należy sposób w jaki będziecie z nimi postępować. Nie izolujcie się, nie przerywajcie relacji z nimi, ani nie odmawiajcie rozmów z nimi; próbujcie tylko dać im do zrozumienia dlaczego wybraliście tę drogę. Nie trzeba prawić im morałów, ani prowadzić długich dyskusji; postępujcie tylko bez zarzutu i od czasu do czasu w rozmowie lub przy okazji jakiegoś zdarzenia przemyćcie kilka słów, które im odkryją iż wasz nowy kierunek pozwala wam czegoś się dowiedzieć, coś zrozumieć. Nawet jak zaprotestują albo sprawią wrażenie że nie słyszą myśli, którą sformułowaliście pozostawi w nich dobroczynny ślad.

Weźcie na serio tę radę inaczej czy wiecie co ryzykujecie? Ci ludzie opuszczą kiedyś ziemię, ale ich dusze pozostaną żywe i będą kontynuować zamiar odwrócenia was od ideału próbując podsuwać w was myśli przedstawiające ich argumenty. Być może uda im się rozniecić w was wątpliwości: wy będziecie wierzyć iż wychodzą one od was i skończy się to waszą kapitulacją.

Nawet jeśli nie mają wiedzy naukowej o składzie i funkcjonowaniu krwi wszyscy ludzie wiedzą iż jest ona synonimem życia. Krąży ona w naszym ciele poprzez liczne arterie, żyły, naczynia włosowate i od głowy do stóp nawadnia cały nasz organizm. To ona otrzymuje materiały odżywcze pochodzące ze strawionego pożywienia i zbiera materiały zbędne. Składa się z krwinek czerwonych, które rozprowadzają tlen z płuc do wszystkich komórek ciała i które doprowadzają później dwutlenek węgla do płuc, jak również białych ciałek krwi, które niszczą absorbując mikroorganizmy szkodliwe dla zdrowia.

Krew jest więc tym niezbędnym płynem życia. Ale jest życie i życie: jest życie zdrowe, mocne, tryskające i życie anemiczne, chorowite, zatrute różnymi substancjami trującymi, które człowiek wprowadza do swego organizmu, ponieważ nie wie on jak rozwijać te dwie najważniejsze dla niego aktywności: oddychanie i odżywianie. Jeśli chcecie oczyszczać waszą krew aby uczynić z niej prawdziwy czynnik regeneracji, rozpocznijcie od sprawdzenia sposobu oddychania i odżywiania.

Prawo swobodnego wyrażania jest z pewnością dla obywateli krajów demokratycznych nabytkiem niezbędnym. Ale do jakiego punktu można stosować w praktyce to prawo? Czy zasługują na miano myślicieli i artystów osoby, które przyznały sobie prawo, by siać wokół siebie problemy? Sądzą iż są uprawnieni do wyrażania swoich myśli, uczuć, potrzeb nawet najbardziej drażliwych bez zajmowania się efektami, że to może mieć wpływ na niektórych bardziej słabych ludzi, ulegających sugestii. A więc nie, bo trzeba ostrzec wszystkich tych, którzy przez swoje słowa, swoje pisma, swoją twórczość wywierają w społeczeństwie wpływ. Mają oni szczęście bycia wolnymi ale wolność nie jest celem samym w sobie a ich zadaniem jest zastanowić się nad efektami ich dzieł wytwarzanych dla innych. Nawet jeśli są niewinni w oczach sądu ludzkiego, sąd boży skarze ich surowo.

Każdy powinien się posługiwać swoimi darami aby oświecać innych, budzić w nich miłość, wiarę, nadzieję, pragnienie polepszenia. Jeśli nie są świadomi swojej odpowiedzialności, nie tylko będą ukarani ale w następnej inkarnacji będą pozbawieni tych darów.

Ruchy, które wykonujemy ręką lub tylko palcem, ale szczególnie kciukiem wpływają na naszą psychikę. Istnieje na to wiele ćwiczeń, ale byłoby już dobrze gdybyście przyzwyczaili się do dwóch lub trzech ćwiczeń.

Kiedy czujecie iż opanowuje was znużenie zamknijcie prawą dłoń odsuwając kciuk obracajcie nim w prawo i w lewo potem poruszajcie kciukiem od dołu do góry.

Żeby uruchomić waszą wolę podjęcia pracy, zacznijcie od zaciskania pięści żeby uczynić się panem wszystkich sił, które się ma do swojej dyspozycji. Trzymajcie zawsze kciuk na zewnątrz podwinięty na palcach, nie wprowadzajcie nigdy do pieści.

Trzeci ruch pomoże wam opanować w was energie i nadać wam dobry kierunek: kciukiem i palcem wskazującym lewej ręki dotykajcie jeden po drugim palce prawej ręki, lekko naciskając od dołu do góry.

Trzeba na poważnie wziąć te ćwiczenia z pozoru mało znaczące, ale tak ważne dla naszego życia psychicznego. To cały wszechświat jest obecny w naszych rękach. One posiadają pewien rodzaj przełączników, które mogą nas włączyć w komunikowanie z siłami natury jak też z hierarchiami anielskimi.

Nasze słabości jak również nasze cnoty są istotami żyjącymi, które w nas zamieszkują. Stopniowo, jeśli robimy wysiłki w celu naszej poprawy, istoty ciemne są zmuszone opuścić nas gdyż nasza atmosfera wewnętrzna staje się dla nich niemożliwa do zniesienia. Istoty te nie mogą znieść naszej czystości, tego światła, którego poszukujemy aby nas przeniknęło i dlatego od nas uciekają. Pewnego dnia jednak szukają na zewnątrz jakiegoś miejsca aby się wprowadzić do innych osób i poprzez nie chcą dalej nam szkodzić. Powiecie: „A więc czemu służy przepędzenie ich, skoro dalej będą nas dręczyć?” W rzeczywistości są to mniejsze szkody niż gdyby zajmowały one naszą własną siedzibę i skoro pokonaliśmy tych wrogów we wnętrzu, jesteśmy silniejsi aby ich zwalczać na zewnątrz. Czy możemy się od nich definitywnie uwolnić? Nie, jak długo będziemy pozostawać na ziemi będziemy się zmagać z trudnościami i przeciwnikami. Ale dlatego właśnie istnieją te metody.

Żeby pomóc ludziom których się kocha uważa się iż jest się zobowiązanym pozostawać przy nich jak najwięcej, ale w rzeczywistości nie można im pomóc jeśli nie usiłuje się każdego dnia podnosić swojego własnego poziomu świadomości. To się sprawdza szczególnie w dziedzinie edukacji. Jeśli rodzice są ciągle zajęci myśląc o swoich dzieciach czuwając nad nimi, nie znaczy to że ich wychowują. Rodzice wychowują swoje dzieci jeśli potrafią znaleźć w sobie samych elementy świata wyższego i przekazać im poprzez swoją postawę, swój przykład. Są to elementy, które przenikają głęboko w dusze ich dzieci i wpływają na całe ich życie.

Mówić dziecku: „jedz… śpij… dobrze się ucz… bądź ostrożny… nie spotykaj się z byle kim… itd.” to z pewnością potrzebne nawet niezbędne ale zalecenia i zakazy nie są pokarmem dla duszy i ducha dziecka. Lecz jeśli rodzice nie karmią duszy i ducha swoich dzieci, niech się nie łudzą: oni ich nie wychowują i również nie ochraniają.

Każdy powinien przykładać się do śpiewu, nawet ten który śpiewa fałszywie, ponieważ śpiew jest środkiem pracy nad sobą samym. Kiedy śpiewamy, fizjologicznie od gardła do przepony uruchamia się coś potężnego: gdy się pojawia głos czujemy się stopniowo uwolnieni od napięcia i ciężaru wewnętrznego.

Kim są aniołowie? Przedstawia się je jako stworzenia uskrzydlone, które śpiewają. Jak ptaki. Anioły i ptaki są podobne w sensie lekkości, lotności , ale także śpiewu. Nieprawdaż, że zapraszają nas do śpiewania aby uwolnić nas z ociężałości? A ileż to zaburzeń psychicznych ludzie mogliby uzdrowić przez śpiew! Ponieważ wibracje głosu mają również możliwość zwalczania istot ciemności, które dążą do tego aby się ich uczepić. Śpiew jest wyrażeniem życia: samo życie nie jest niczym innym jak śpiewem. Czy jest coś bardziej potrzebnego, coś bardziej ożywczego niż wyrwanie się z ociężałej atmosfery, która nas otacza, niż zaangażowanie się w rejonie gdzie wszystko jest harmonijne, świetliste, lekkie?

„Wzniecać rewolucję” oto rozwiązanie o którym myśli większość ludzi wobec przejawu niesprawiedliwości. Mówią, iż jest potrzeba zmiany, gromadzą się, chwytają za broń. Ale oto po każdej rewolucji mają miejsce prawie te same niesprawiedliwości… Ofiary i prześladowcy zamienili obozy ale w taki czy inny sposób znajdują się zawsze ofiary i prześladowcy.

Wielu chce pracować aby ulepszać los ludzkości dla szczęścia ludzi ale ilu wie czego ludzie w rzeczywistości potrzebują aby być szczęśliwymi? Bardzo niewielu i dlatego skutki nie są zadowalające: jeśli się notuje postępy w jakiejś dziedzinie, można odnotować równocześnie regres w innej. Prawdziwy postęp, prawdziwe ulepszenie powstaje najpierw w myśli, w sercu, w duszy człowieka. I powstaje on dzięki światłu: wszystkie prawa, nawet najlepsze pozostaną nieskuteczne jak długo mentalność pozostanie ta sama gdy ludzie są: ograniczeni, egoiści, nieuczciwi. Tę mentalność trzeba najpierw zmienić ale zmieni się ją tylko poprzez edukację.