Autor-Archive: Prosveta Pl

Rozpoczynając posiłek modlitwą dziękujemy Bogu, iż dał nam pożywienie. Ale to nie jest wszystko; nasze modlitwy przyczyniają się także do tego, aby pożywienie wpłynęło pomyślnie na nasz organizm i żeby pomógł mu go przyswoić.

Przed pojawieniem się pożywienia na naszym stole przeszło ono przez różne miejsca. Było przygotowywane, przepakowywane, transportowane. Jest ono więc w pewien sposób obce i byłoby dobrze podejść do tego z pewną ostrożnością, zanim pozwolimy pożywieniu wniknąć w nas. Jakie są te środki ostrożności? Weźcie na przykład owoc, trzymajcie go z szacunkiem, popatrzcie na niego, powiedzcie mu w miły sposób dziękując mu w myśli za życie, które wam daje: coś w nim się zmieni, będzie dla was bardziej przyjazny, trzeba go oswoić, rozgrzać; a ciepło to jest miłość. Dlatego radzę wam, żeby nie jeść pożywienia którego nie lubicie ponieważ działa ono w waszym organizmie jak nieprzyjaciel. A jeśli z jakiegoś powodu jesteście zmuszeni go zjeść, popatrzcie na nie z odrobiną sympatii.

Życie bardzo małego dziecka jest jeszcze wielką tajemnicą. Trzeba jak długo to jest możliwe ochraniać dziecko w atmosferze harmonii, czystości nawet podczas jego snu, ponieważ odbiera ono wszystkie prądy, które krążą wokół niego. Jego ciało astralne śpi i nie weszło jeszcze w posiadanie ciała mentalnego, ale jego ciało eteryczne pracuje aktywnie i przyswaja prądy i elementy atmosfery psychicznej. Jeśli rodzice uważają na atmosferę, którą stwarzają wokół swojego dziecka, będzie ono później dobrze wyposażone, zdolne do stawiania czoła zdarzeniom i trudnościom życia.

Kiedy dziecko przychodzi na świat jego rodzice nie wiedzą jeszcze jaki duch je zamieszkuje. Powinni sobie powiedzieć, iż to dziecko nie należy do nich, że jest córką lub synem Boga i że rodzice dali mu tylko ciało fizyczne to znaczy mieszkanie. Wszyscy, którzy się zbliżają do dzieci powinni się zachowywać z uwagą i respektem, aby je ochraniać. Powinni drżeć na myśl iż mogą być zdolni do słów lub złych czynów, które zniszczą coś w duszy dziecka. Dorośli, którzy nie szanują dziecka, będą pewnego dnia ukarani przez niebo a ich kara będzie straszna.

Najmniejsze zdarzenie, które przeżywamy w naszym życiu: spotkania, doświadczenia, wszystko jest w nas zapisane i to daje nam niespotykane możliwości, ponieważ od nas zależy iż możemy przeżywać je ponownie tak często jak tylko sobie życzymy. Nawet stworzenie najbardziej poszkodowane miało w swoim życiu jakieś chwile radości i może sobie je przypomnieć, żeby zneutralizować przytłaczające myśli i uczucia. Dlaczego ma ono tylko roztrząsać swoje rozczarowania, swoje przykrości?

Z pewnością przeżyliście te wspaniałe stany świadomości gdzie podczas co najmniej kilku sekund zrozumieliście iż życie może być światłem, pokojem, pięknem, miłością pełnią… Nawet jeśli teraz trwacie w zniechęceniu, te momenty nie są wymazane, możecie je odnaleźć i poczuć się przenikani przez ich dobroczynne wibracje. Powracajcie do nich często, przypominajcie sobie miejsce, okoliczności, próbujcie odtworzyć te same myśli, te same uczucia, te same wrażenia. Stopniowo będziecie mieli wrażenie że na nowo żyjecie tymi stanami z tą samą intensywnością jakby były wam one tu, teraz podarowane z realnej przyczyny. Rzeczywistość obiektywna nie jest tak istotna: istotne jest to co zdołacie wykreować w was samych.

Wszystkie niekorzystne przyzwyczajenia naszego zdrowia fizycznego i psychicznego mogą być porównane do intruzów, którzy sforsowali drzwi mieszkania, żeby się tam zainstalować. Wszyscy oni są więc okupantami, którym każdy powinien stawić czoła, to znaczy zaatakowanym: jak zazdrość, gniew, uraza, chciwość, łakomstwo, zmysłowość, pycha, próżność, itp.

Pośród wszystkich okupantów najbardziej niebezpieczne jest lenistwo. Dlaczego? Ponieważ dławi wolę. Rozumie się co należy robić, czuje się co powinno się robić, ale nie ma woli, a wola jest punktem wyjścia wszystkich decyzji, bo to są siły żywotne, które są naruszone. Ale w dniu kiedy rozum rzeczywiście pojął to co jest piękne i dobre, kiedy serce tego sobie życzy z siłą, razem uzyskają w końcu akces woli. Lenistwo jest więc opanowane i oto następuje uwolnienie!

Większość ludzi nie jest ani zła ani nie ma złych intencji. I wielu z nich życzy sobie szczerze by być pomocnymi innym i są do tego zdolni. Jednak dobre uczucia i dobre intencje nie wystarczają aby czynić rzeczywiste dobro. Ten kto chce pomagać innym powinien zacząć od studiowania i szukania uwolnienia od wszystkich elementów, które przeszkadzają aby dobro się zrealizowało. Dobro i zło są tak głęboko splątane w każdym człowieku, że siły ciemności często chcą korzystać z jego dobrej woli. I gdy jest on przekonany, że działa pożytecznie, dobro miesza się z ich działaniami i osoby którym to powinno przynieść korzyść stają się ostatecznie ofiarami.

Chcecie rzeczywiście pomagać innym, czynić im dobro? Przez cierpliwą pracę każdego dnia czyńcie wysiłki aby neutralizować stany wewnętrzne, które mogą służyć jak magnesy ożywianiu prądów negatywnych, które krążą w atmosferze. I równocześnie starajcie się, by intensyfikować stany, które przyciągają do was dobroczynne wpływy.

Rośliny, zwierzęta, one wszystkie mają pewien sposób porozumiewania się. Lecz wśród istot żyjących tylko ludzie posiadają dar słowa. To dzięki słowu rozkwitły kultury i cywilizacje i dzięki niemu także człowiek może stać się potężniejszym. Prawdziwa magia, magia boska to Słowo świetliste, harmonijne, muzyczne, słowo, które przychodzi od Boga, Chrystusa. Słowo na Drzewie Sefirotów jest reprezentowane przez Chochma, Mądrość, pierwszą emanację sefiry Keter, Koronę w Drzewie Sefirotów.* Chochma zawiera wszystkie elementy, litery i liczby, którymi Bóg posługuje się stwarzając wszechświat. Chrystus jest Słowem Boga, On jest kluczem uniwersalnym, który otwiera bramy życia.

Ten który nauczył się pracować nad swoim słowem, aby uczynić go silniejszym, żywszym, bardziej harmonijnym wejdzie pewnego dnia w posiadanie tego klucza. Dzięki niemu będzie mógł czynić cuda najpierw wobec samego siebie a potem dla innych, dla całej natury. Takie jest niezwykłe zadanie, które czeka człowieka: będzie mógł oddziaływać swoim słowem na całe stworzenie.

* Zobacz plansza i nota w załączniku.

Wszystko, co nas otacza żyje, miejcie tego świadomość, bądźcie uważni na rośliny, zwierzęta a nawet na kamienie. Spacerując wśród natury, przechodząc obok skały zatrzymajcie się, pogłaszczcie kamień mówiąc do niego: „Miej jeszcze cierpliwość, pewnego dnia będziesz uwolniony z tego więzienia”. I on będzie wam wdzięczny za dobre słowo, ponieważ tam znajduje się uwięziona jego istota i czeka aż ten blok kamienia będzie rozbity na kawałki, aby znaleźć wolność. Kawałki kamienia znajdują się w najlepszej sytuacji dla ich ewolucji: staną się stopniowo materiałem przyswajanym przez królestwo roślinne.

I możecie powiedzieć także temu kamieniowi: „Podziwiam twoją wytrzymałość: od wieków jesteś tu wystawiony na deszcz, na mróz i największy upał i znosisz je bez narzekania. Podaruj mi trochę twojej odporności, trochę wytrzymałości”. Jeśli będziecie powtarzać często to ćwiczenie z miłością i zaufaniem, odporność, wytrzymałość, którą posiadają kamienie przepoi was i będzie się przejawiać w waszym życiu.

Światło jest rzeczywistą esencją wszechświata i poprzez pracę myśli możemy zaczerpnąć niektóre cząsteczki żeby przyswoić je naszej własnej substancji. Światło to znajdziemy przede wszystkim w słońcu. Ale także w powietrzu, w wodzie i we wszystkich pokarmach, które służą nam każdego dnia jako pożywienie.

Kiedy już posiadamy trochę tego światła, mamy wszystkie możliwości aby go zwiększyć.

Jak? Łącząc go ze światłem boskim. Do takiego połączenia dąży ono przede wszystkim lecz przy spełnionych warunkach: trzeba żeby w naszej duszy droga, która prowadzi do boskiego światła była uwolniona od wszelkich zanieczyszczeń, gdyż one stanowią przeszkodę dla tego połączenia. Oczyszczając się, sprawiamy, że znikają przeszkody które oddzielają nasze światło od światła Boga, aż przyjdzie dzień, gdy obydwa zleją się w jedno światło i nic nie będzie mogło ich rozdzielić.

Czy już sprawdzaliście siłę uśmiechu? Odczuwacie rozczarowanie, napotykacie trudności, przykrości, ktoś was obraził, itd. Zamiast pozwalać sobie na zdenerwowanie i zniechęcenie, spróbujcie wykorzystać metodę uśmiechu. Powiecie: „Metoda uśmiechu? Co to jest? Uśmiechać się do innych?” Nie, niekoniecznie. Ale nawet jeśli jesteście sami, spróbujcie się uśmiechać, w ten sposób pokażcie sobie sami, iż jesteście ponad wszystkimi małymi utrudnieniami życia. Pomyślcie, iż głęboko w sobie jesteście nienaruszalni, nieśmiertelni, wieczni i przechodząc obok lustra uśmiechnijcie się… początkowo będzie to trochę dziwne ale nie szkodzi!… to będzie już początek czegoś. Od chwili kiedy zdecydowaliście być w dobrej dyspozycji utrzymując dystans wobec wydarzeń, dojdziecie łatwo do przezwyciężenia waszych przeciwności.

Ludzie są tak całkowicie zaabsorbowani swoimi interesami i osobistymi kłopotami, iż nie wchodzą spontanicznie w sytuację. Stąd wywodzi się tyle błędnych osądów, tyle niesprawiedliwości, niegodziwości. Spróbujcie więc być bardziej uważni. W chwili kiedy będziecie wypowiadać się na temat danej osoby, zastanówcie się co wiecie na temat jej sytuacji. Zanim ją skrytykujecie, obwinicie, uczyńcie chociaż przez kilka minut wysiłek i postawcie się na jej miejscu: w tym momencie może zdacie sobie sprawę, że w jej sytuacji, postąpilibyście dziesięć razy gorzej niż ona.

Uważacie że to nie jest warte refleksji? Zróbcie to ćwiczenie szczególnie z osobą, którą źle znosiliście i którą jesteście zwykle gotowi potępić. Stopniowo jej zachowanie wyda się wam bardziej zrozumiałe i zaczniecie odczuwać zainteresowanie tą osobą, a nawet być może pewną sympatię. Zdobędziecie w ten sposób rozeznanie wartości: cierpliwości, szlachetności, a przede wszystkim i na pierwszym miejscu korzyści, które będą dobroczynnie oddziaływać, a w pierwszej kolejności na was.