Dlaczego by pozostawiać sztukę jedynie artystom? Jest sprawą każdego z was, aby stać się w tym życiu poetą, malarzem, muzykiem. I nie pytajcie czy będziecie znani jako artyści przez wasze otoczenie, czy przez publiczność. To wy będziecie wiedzieć i sami poczujecie, że ta praca w was istnieje, nie możecie w to wątpić. Powiecie: „Lecz jeśli te twórcze dzieła pozostaną tylko we mnie, nikt więcej z tego nie skorzysta”. Na początku rzeczywiście będziecie artystą nieznanym, autorem nieznanych arcydzieł. Ale w świecie niewidzialnym są inne stworzenia, cała publiczność anielska, która przyjdzie was oglądać i słuchać. To tę publiczność anielską powinniście przede wszystkim przyciągać.
Więc w tej chwili zajmujcie się jedynie tym, aby wykonywać dobrze waszą pracę i wytrwać. Ponieważ takie jest prawo: żadna rzecz, którą zrealizujemy wewnętrznie, nie pozostaje bez oddziaływania przede wszystkim na nas samych. Jeśli przez nasze myśli, nasze uczucia, nasze pragnienia, dochodzimy do stwarzania w nas raju, to najpierw my w nim żyć będziemy. A potem stopniowo, wszystkie istoty które się do nas zbliżą zaczną czuć, że tam znajdują się wspaniałe budowle, ogród wypełniony drzewami, kwiatami i ptakami.