Jedynie ten, który dzięki swej wiedzy odnośnie prawd duchowych wie, jak doprowadzić do porządku w sobie samym, realizuje prawdziwą ciszę. I to w tej ciszy daje się słyszeć głos jego natury boskiej. Każda jedna tradycja mistyczna wzmiankuje ten „głos ciszy”. Jak należy rozumieć to wyrażenie? Cisza oczywiście nie ma głosu, lecz pośród ciszy daje się usłyszeć: głos naszej natury boskiej.
Medytacja, modlitwa, jak wszystkie praktyki zalecane przez nauki duchowe mają tylko jeden cel: całkowicie uciszyć niższą naturę w człowieku, aby jego natura wyższa miała coraz większe możliwości wyrażania. Cisza więc jest stanem świadomości w obrębie którego zaczyna się objawiać coś tajemnego i głębokiego. Tę właśnie „jakąś rzecz” nazywa się głosem ciszy. Ten tylko usłyszy ten głos, kto zdoła uciszyć w sobie wszystko i nawet zatrzyma myślenie – ponieważ w swej ruchliwości także myśl powoduje hałas.