Ktoś, kto rzuca się nagle do działania, niezbyt długo uprzednio studiując sam projekt który chce zrealizować: z reguły doświadcza potem tego, że potyka się o przeszkody. Więc, jest w złym nastroju, lamentuje, a dopiero po takim uskarżaniu reflektuje się co do przyczyny własnej porażki. Jest to oczywiście trochę późno, powinien był zacząć od refleksji. Lecz można przynajmniej mieć nadzieję że porażka pobudzi go do tego, aby następnym razem lepiej się za to zabrać.
Myśleć, czuć, działać: taki porządek powinien kierować każdym przedsięwzięciem… Tak właśnie postępuje mędrzec: zaczyna od zastanawiania, rozważa wszystkie elementy pracy do wykonania, problemy do rozwiązania; następnie sprawia, że interweniuje uczucie, to znaczy upodobanie, zainteresowanie, miłość do wykonywania tego zadania. Ostatecznie, decyduje się zabrać do pracy, aby zrealizować swój projekt i nie porzuca tego projektu na całej długości drogi. Można więc powiedzieć, że to, co zamierzył przez myślenie, będąc mądrym wzmacnia i ożywia przez uczucie i potem realizuje w działaniu dzięki swej nieustannej woli.