Dlaczego uważacie że pomoc czy wsparcie miałyby jedynie przyjść w formie w jakiej tego oczekujecie? Tyle możliwości przecież ujawnia się przed wami! Lecz wy ich nie widzicie, nie chcecie ich widzieć. Oczekujecie, że jakieś drzwi otworzą się przed wami, ale one pozostają zamknięte… Zamiast lamentować przed tymi drzwiami pomyślcie że możecie znaleźć obok inne drzwi, które się otworzą czy nawet już są otwarte, lecz wy tego jeszcze nie widzicie.
Oczekujecie od kogoś zrozumienia i pomocy lecz nie tylko on wam jej nie daje, ale okazuje się jeszcze być nieprzyjemny. Zamiast więc pozostawać przy tym rozczarowaniu, popatrzcie lepiej wokół siebie: są z pewnością osoby gotowe wam pomóc. Jeśli stajecie się tak skoncentrowani na waszym rozczarowaniu nie zobaczycie przyjaciół, którzy do was przyjdą. To jedynie w tym sensie także pewne trudne doświadczenia są przydatne: one skłaniają do zrobienia, czy odkrycia tego, co bez nich nie byłoby zrobione i odkryte. Ileż to razy wasz upór powstrzymał wyjście z waszych trudności! A więc odtąd nie siedźcie lamentując przed zamkniętymi drzwiami, rozglądnijcie się lepiej wokół was: jeśli nie ma tam drzwi to może choć jest okno, które jest otwarte!