Uśmiech jest już pozdrowieniem, znakiem rozpoznania, który kierujecie na odległość osobom, które spotykacie nawet zanim wypowiecie słowa, podacie rękę, albo wykonacie inny gest. Ważne jest także aby zważać na to co się ofiarowuje uśmiechając, żeby mieć pewność do kogo się uśmiechacie. Oczywiście nie potrzeba abyście ćwiczyli sztuczny uśmiech przed lustrem, bo to zdeformowałoby waszą twarz bardziej niż coś innego. Uśmiech powinien wyrażać dobroć, sympatię, zrozumienie, przyjemność ze spotkania, które pochodzą z wewnątrz.
Jeśli macie zwyczaj sięgania do głębi waszej istoty żeby odnajdywać światło i miłość, wewnętrzni rzeźbiarze, którzy są w was, będą już wiedzieć jakie nerwy, muskuły muszą być naprężone czy rozluźnione. Możecie im zaufać. Pracujcie więc z miłością, nadzieją i wiarą a uśmiechając się poddawajcie się inspiracji waszych artystów wewnętrznych.