Od chwili kiedy mężczyzna i kobieta spotykają się i kochają, mają pokusę by zapomnieć o całym świecie, nic już nie istnieje dla nich. Nie są oni jeszcze przyzwyczajeni by żyć miłością w sposób szerszy, nie wiedzą, że zubażają ją i okaleczają. Prawdziwa miłość obejmuje wszystkie stworzenia bez ograniczenia, bez zapuszczania korzeni wokół jednego tylko. Dlatego trzeba żeby odtąd mężczyźni i kobiety zaakceptowali koncepcję szerszą, która wykazuje mniej zaborczości i zazdrości, co nie przeszkadza pozostawaniu wiernymi jedno drugiemu.
Kiedy dwoje ludzi prawdziwie rozwiniętych wybierają siebie, już od początku wzajemnie pozostawiają sobie wolność: każdy cieszy się z możliwości kochania wszystkich stworzeń w największej czystości. Szczęście nie jest zatrzymaniem się człowieka na miłości dwu czy dziesięciu lub stu istot ale kochaniem w nieskończoność. Kontynuujcie więc kochanie tych, których kochaliście dotąd ale poszerzcie jeszcze krąg waszej miłości. Poszerzając go aż do posiadania także wymiany z wszystkimi istotami świetlistymi świata niewidzialnego, obejmując tym aniołów, archaniołów… A więc wasza rodzina, wasi przyjaciele będą wzbogaceni, wzmocnieni, oczyszczeni z powodu wszystkiego co przeżywacie pięknego w waszym sercu i duszy.