Znajdowanie równowagi wewnętrznej jest trudne, ale jeszcze trudniejsze jest jej utrzymywanie, ponieważ życie codzienne dostarcza bez przerwy konfrontacji z nowymi problemami. Jakie by nie były te trudności indywidualne czy zbiorowe, każdy je odczuwa jako rozdarcia, wstrząsy, szoki. To czego się chwyta żeby się utrzymać i zachować równowagę, nie może pomóc mu tego osiągnąć dopóki nie zdobędzie dobrego systemu filozoficznego.
Dobry system filozoficzny poucza wpierw ludzi w zakresie ich struktury psychicznej: on im wyjaśnia jaka jest ta materia nad którą muszą pracować i jakimi instrumentami dysponują do tej pracy. On im wskazuje cel, w stronę którego powinni zmierzać, a tym celem jest boski szczyt w nich samych, gdzie się oni poczują potem wolni i bezpieczni. Jeśli nigdy nie stracą widoku tego boskiego szczytu, jeśli pozostaną z nim złączeni, to w momencie w którym zaczną się wyzwalać jakieś namiętności ludzkie ich samych czy kogoś innego, nie będą wzburzeni. Jeśli się jeszcze będą czuć skrępowani, czy zagrożeni, to znaczy że wciąż pozostają nazbyt nisko. Dobra filozofia pokazuje im ścieżkę, która prowadzi tylko do jednego miejsca, gdzie będą wolni i bezpieczni i ona im poda nawet drabinki: wtedy im nie pozostanie nic innego jak tylko się po nich wspinać.