Objąć się, uścisnąć dłoń, pocałować się lub inne okazanie sympatii i przyjaźni przy spotkaniu to potrzeba, której trzeba użyczyć szczególnej uwagi. W przeciwnym razie jest to zbędne i nie tylko zbędne ale i szkodliwe gdyż każda forma niedbałości w relacjach ludzkich ma negatywny wpływ na psychikę jednych i drugich.
Wyrażenie gestów zewnętrznych szacunku i uczucia bez włożenia w to myśli i serca lecz tylko z powodu dania satysfakcji konwenansom oznacza pozbawienie czegoś zarówno tego, który daje jak i tego, który otrzymuje. To coś jest oczywiście mało uchwytne lecz wszystko to co istotne dla naszej radości, dla naszego rozwoju ma zawsze tak nieuchwytny charakter. Dlatego spojrzenie, sekunda ciszy, uśmiech, poprzez który dusza się wyraża mogą dać o wiele więcej niż jakiś bardziej konkretny wyraz czy nawet prezenty.