Wszyscy są zgodni co do tego punktu, że zalety są lepsze niż wady, a cnoty bardziej preferowane od ułomności. Jednak, prawdą jest także to, że zalety i cnoty nie są same w sobie wartością absolutną. Wielu ludzi posiada wielkie zalety, lecz co oni z nimi robią? Nic, albo niewiele. Podczas gdy inni, którzy mają poważne wady i którzy ich są świadomi, cierpią i chcą się ulepszyć; więc pracując każdy dzień nad sobą, stają się z wolna istotami wspaniałymi, zdolnymi dokonać wielkich rzeczy. Jeśli nie mieliby tych ułomności, nie zrobiliby może takiego wysiłku i pozostaliby przy swoim dotychczasowym życiu.
Należy zatem próbować widzieć rozleglej i nie osądzać istnień po tym, czym są w danej chwili. Niebo tak właśnie, w ten sposób czyni. Niebo nie interesuje się tym, kim jesteśmy, ale zważa na to czego my poszukujemy jako celu realizacji, uwzględniając to co mamy… włącznie z tym, czego nam brakuje! Jedyna rzecz, która jest dla niego ważna, to praca do jakiej się zaprzęgamy, aby oddać zarówno nasze wady jak i nasze zalety w służbę wysokiemu ideałowi.