21 grudnia ma miejsce zimowe przesilenie dnia z nocą. To zdarzenie znajduje się pod wpływem Gabriela, archanioła Jesod, sefiry Księżyca. Gabriel znaczy „Bóg jest moją siłą”. Kilka dni potem, 25 grudnia obchodzi się święto Bożego Narodzenia, urodzenia Chrystusa.
Archanioł Gabriel kieruje siłami, które mają właściwość kondensowania materii dlatego symbolicznie kierował narodzeniem dziecięcia. Czym jest narodzenie? Przejściem niewidzialnego w widzialne, niematerialnego w materię. I to właśnie Księżyc, zasada w najwyższym stopniu żeńska, odgrywa istotną rolę we wszystkich formach inkarnacji tych w planie fizycznym jak i tych w planie duchowym.
W zimie kiedy noce są najdłuższe i kiedy życie natury jest zwolnione, warunki są mniej sprzyjające przejawom życia a bardziej sprzyjające życiu wewnętrznemu: człowiek jest w sposób naturalny przeniesiony w głąb siebie aby przygotować się do narodzenia tego dziecka światła, które pewne tradycje symbolizowały jako perłę. Pochodząca z morza perła jest tak jak i morze połączona z Księżycem. Na Drzewie sefirotów* ostryga perłowa jest to Jesod, sefira, która w ciele kosmicznym reprezentuje organy płciowe. I tam perła może się ukształtować. Ta perła reprezentuje kwintesencję najczystszej miłości. Ostryga perłowa jest zasadą żeńską i wydaje na świat perłę, dziecko boże.