Strumienie płynącej wody, źródła, które wytryskują, plusk deszczu, huk górskich potoków, szum nieprzerwanego ruchu oceanów i mórz, podmuchy wiatru, szelest listowia, pisk owadów, śpiew ptaków… wszystko to jest muzyką natury. I to jest ta muzyka, która od prapoczątku budzi i sprawia, że człowiek odczuwa muzycznie, co skłania go do wyrażania samego siebie poprzez instrument czy śpiew, aby przywoływać ważne chwile jego życia, a także wypowiadać swoją miłość, swoje radości i bóle. Poprzez muzykę przekazuje on również swoje aspiracje mistyczne, śpiewa chwałę Stwórcy i kiedy słuchamy tej muzyki czujemy, że ona budzi w naszej duszy wspomnienie niebiańskiej ojczyzny, nostalgię za rajem utraconym. Efekt jest natychmiastowy. W jednej chwili przypominamy sobie, że wyszliśmy z Nieba i też do Nieba powrócimy.
I pewnego dnia, kiedy wyższa świadomość obudzi się w człowieku, kiedy rozwinie możliwości bardziej subtelnych percepcji, zacznie on słyszeć wspaniałą symfonię, która rozbrzmiewa pośród przestrzeni, gdyż każda istota od kamieni po gwiazdy, stwarza i emituje wibracje, które się rozprzestrzeniają w falach dźwiękowych. I wtedy rozumieć będzie w pełni sens życia.