Jak istoty ciemności przystępują do tego aby szkodzić ludziom? One podsuwają im pokusy, aby ich pchnąć do popełnienia błędów, ponieważ każdy błąd jest rodzajem szczeliny, która im daje możliwość wprowadzenia się do nich i ich dalszego zaburzania. Jeśli ludzie przetrwają kuszenie i nie popełnią błędów, istoty te nie mogą ich przeniknąć. Dlatego można powiedzieć, że diabeł – mówimy diabeł dla uproszczenia, ponieważ jest to termin powszechnie używany przez chrześcijan – ma jedynie siły, których użyczają mu ludzie. Jeśli nie chcą mieć z nim do czynienia, muszą się zabarykadować! On ich nie nagabuje, jedynie czyni im sugestie – i to z tej przyczyny nosi imię „kusiciel” – lecz oni zawsze mają siłę powiedzieć nie.
Ileż ludzi wyobraża sobie, że niektóre z ich chorób, z ich niepokojów, dosięgnęły ich jednorazowo, po prostu tak sobie, z przypadku! W rzeczywistości, oni im przygotowali warunki, otwarli w nich samych szczelinę. Jak? Karmiąc złe pragnienia, myśli, uczucia, pozwalając sobie popadać w pewne słabości, popełniając pewne przekroczenia. W takiej akurat chwili diabeł znajduje przejście i wchodzi, aby zacząć swe niszczące przedsięwzięcie.