Ileż to razy miłość między dwoma istotami zaczyna się wymianą spojrzenia!. One przyglądają się sobie z dystansu i poprzez pierwsze spojrzenie, które sobie podarują, doświadczają czystej radości, jakby pili krystaliczną wodę, która spływa ze szczytów. Rzeczy zaczynają się komplikować i zaciemniać, kiedy próbują zbliżyć się do siebie i dokonywać innych doświadczeń wymiany. Powiecie że to niemożliwe, aby zadowolić się wymianą spojrzeń. Tak, oczywiście, większość miłosnych przygód ludzi odbywa się w sposób, który to potwierdza. Lecz czy istnieją mężczyźni i kobiety, którzy nie wracają myślami z nostalgią do pierwszych spojrzeń, które wymienili, do tego świata nieskończenie poetyckiego, który w tamtej chwili właśnie się im odsłonił?