Nawet jeśli jest to konieczne, że dzieci i młodzież uczą się, że otrzymują dyplomy, jest się zmuszonym stwierdzić, że ważniejsze niż rozwój intelektu jest formowanie charakteru. Nie jest najważniejsze być lekarzem, adwokatem, inżynierem czy ekonomistą, lecz to żeby żyć. I aby żyć, stawić czoła wszystkim warunkom egzystencji, jest bardzo ważne aby pracować nad swoim charakterem. Szkolenie to jedna rzecz, a edukacja to rzecz druga. Bardziej niż erudytów profesorów, młodość ma potrzebę instruktorów, którzy im objawią czym jest życie i jak powinni żyć, aby siły, właściwości, zdolności, które posiadają mogły się przejawić w całej pełni.
Jeżeli się nie położy akcentu na kształtowanie charakteru, lecz jedynie na rozwój intelektu, umiejętności przekazane młodzieży w szkołach i na uniwersytetach będą im służyć tylko dla użytku osobistego; ten użytek dokonuje się często kosztem innych, którzy go poniosą. Lecz kiedy nauczą się pracować również nad swoim charakterem, a nie jedynie szukać użytku swoich umiejętności dla własnego jedynie profitu, zobaczy się że powstaną istoty zdolne sprawić, że całe społeczeństwo ewoluuje.